Kremówka bezglutenowa Edyty

Cytując za autorką: http://www.wielkiezarcie.com/recipe103968.html

Składniki Ciasto: 2 szkl. mąki bezglutenowej (u mnie 1 szkl. gotowej mąki "Ekstra uniwersalny koncentrat mąki bezglutenowej" firmy Bezgluten, druga szklanka to: 2 łyżki mąki kukurydzianej, 4 łyżki mąki ziemniaczanej i 1 łyżka ekstra uniwersalnego koncentratu) 1 kostka zimnej margaryny 2 łyżki gęstej śmietany kwaśnej (ja miałam śmietanę ukwaszoną 22%, kupioną w szklanej butelce - ponieważ w odróżnieniu od tych z kubeczków, jest bardziej naturalna, bez "dodatków" np. zagęstników) Krem: 750 ml mleka 2 jajka 5 łyżek mąki ziemniaczanej 1 płaska łyżka mąki kukurydzianej (gdy dodamy jej zbyt dużo, w masie będzie czuć taką ziarnistość) 1 łyżka ekstra uniwersalnego koncentratu mąki bezglutenowej 1 duży cukier wanilinowy (30g) 1/2 szkl. cukru pudru 50g masła śmietana: 250 ml dobrze schłodzonej śmietany 3 łyżki cukru pudru Ciasto: 1. Do miski wsypujemy mąkę, dodajemy posiekaną margarynę - łyżką mieszamy je ze sobą, rozgniatając margarynę. 2. Po chwili dodajemy śmietanę, jeszcze chwilkę mieszamy łyżką i zaczynamy zagniatać ciasto ręką - szybko i energicznie, ponieważ im dłużej będziemy zagniatać tym bardziej ciasto będzie miękkie i klejące (ogólnie jest dość klejące i chwyta się ręki). 3. Dostawiamy ciasto do lodówki na ok 20 min. 4. Blaszki wykładamy papierem do pieczenia i łyżką rozsmarowujemy na nich ciasto (w konsystencji podobne jest do ciasta karpatkowego, jednak trochę bardziej twarde co utrudnia jego rozprowadzenie na papierze - ja robię to tak - jedną ręka przytrzymuję sobie papier a drugą rozprowadzam ciasto za pomocą dużej łyżki). 5. Blaszki wstawiamy do piekarnika nagrzanego do 190 stopni i pieczemy 18-20 min - UWAŻAMY aby nie przypalić ciasta (będzie wtedy trochę gorzkie, co niestety mi się przytrafiło). Należy uchwycić odpowiedni moment gdy ciasto będzie złote ale jeszcze nie przypalone i od razu wyciągamy ciasto z piekarnika (ja właśnie zostawiłam je sobie w wyłączonym piekarniku na kilka minut bo zajmowałam się kremem). 6. Z gotowym ciastem obchodzimy się bardzo ostrożnie ponieważ jest kruche. Najlepiej dolną część ciasta zostawić w blaszce a część która będzie na górze razem z papierem wyciągnąć (lub zsunąć - ja mam blaszki z wyjmowanym dnem, kupione za 5 zł w jakimś supermarkecie). 7. Po lekkim ostygnięciu "górę" naszej kremówki dzielimy na kwadraty - porcje jakie chcemy serwować - dzięki temu zabiegowi unikniemy krojenia złożonej już kremówki i wypływania masy na zewnątrz. Krem: 1. Odmierzamy 450 ml mleka i wlewamy go do garnka z podwójnym dnem lub wlewamy mleko do mniejszego garnka i stawiamy go w większym garnku z wodą (takie gotowanie w kąpieli wodnej trwa dłużej, ale pozwoli nam uniknąć przypalenia się masy). 2. Stawiamy garnek z mlekiem na ogniu, dodajemy do niego cukier waniliowy, cukier puder i masło - zagotowujemy od czasu do czasu mieszając. 3. W pozostałym mleku rozprowadzamy mąki oraz jajka - ja do mieszania używam trzepaczki lub miksera. 4. Do gotującego się mleka wlewamy powoli mleko z jajkami i mąką - od tego czasu stale mieszamy, aby nie zrobiły się grudki i aby nie przywarło nam do dna. Gotujemy kilka minut (w masie są jajka, dlatego lepiej dobrze masę zagotować i pozwolić jej pogotować się chwilę). 5.Gotową masę przykrywamy folia aluminiową - tak aby dotykała masy, pozwoli to uniknąć powstania kożucha - i odstawiamy do ostygnięcia. Składanie ciasta: 1. Na spodni blat wylewamy letnią masę budyniową. Odstawiamy do lodówki do całkowitego ostygnięcia. 2. W tym czasie przygotowujemy bitą śmietanę (dobrze ubijamy śmietanę z 3 łyżkami cukru pudru). Gotową śmietanę wykładamy na zimną masę budyniową. 3. Na wierzchu ciasta układamy pocięty na kwadraty blat ciasta - przenosimy kawałki ostrożnie za pomocą szerokiego noża lub łopatki do ciasta. Kremówkę wkładamy do lodówki najlepiej na całą noc, aby dobrze zastygła. Przed podaniem posypujemy cukrem pudrem. I nie zapomnijmy o pokrojeniu ciasta przed podaniem, tylko góra ciasta jest "pokrojona" a spód nadal stanowił całość - ja zapomniałam i bardzo się dziwiłam dlaczego nie chce wyjść z blaszki :) Smacznego ! :)